Κινείς Θεούς και Δαίμονες σ' ένα πεδίο μάχης που κρίνεται η μοίρα σου, ο πόλεμος, το μέλλον, τα πάντα όσα όρισες κι εκείνα που σ' ορίζουν και λες πως θα τ' απαρνηθείς για μιας στιγμής φοβία? Αγέρωχος ο βασιλιάς κι ας πέφτουνε τα πιόνια γιατί γνωρίζει από πριν η τύχη του ποια θα 'ναι.
Παίγνια τα πάντα γύρω μας, αυτά και όσα θάρθουν. Τείχη ψηλά κι αν χτίστηκαν κι απόρθητα φαντάζουν, τα πρώτα που θα αλωθούν οι πύργοι και τα κάστρα. Οι τάφροι τους θα μπαζωθούν και τα κενά θα κλείσουν και τα εσκαμμένα γύρω τους ευθύς τα υπερβαίνεις.
Τα πιόνια γύρω τους σκορπούν, τα λάφυρα στα πόδια και στο πεδίο της σιωπής τσακίζεται η σκακιέρα, κι ας στήθηκε επιδέξια παιχνίδι για ν' αρχίσει...
